شاید خیلی از افراد خارج از سازمان وو وی تائو پاسپورت سازمانی وو وی تائو را مشاهده نکرده باشند. البته بسیاری از هنرجویان عضو سازمان نیز هنوز تمام صفحات این پاسپورت را کند و کاو نکرده اند. در صفحه آخر قسمت فنی این پاسپورت نوشته ای وجود دارد به نام GOLD – Sage Of Philosophy که این رنگ بالاترین رنگ موجود در این سازمان است و یک هنرجو بعد از سالها به این درجه خواهد رسید. این درجه ، درجه استادی است. چیزی که براحتی بدست نمی آید. درجه ای که با حرف زدن و به زبان آوردن کلمه استاد به کسی تعلق نمی گیرد. درجه ای که سالیان زیادی تجربه و سالهای بسیاری مهارت و زمانهای زیادی تفکر  را در خود جای داده است. این درجه اکتسابی ست نه انتسابی.

سالیان زیادی است که سی فو قهرمانی لباس و شالبند قرمز سازمان را به تن می کنند. هنرجویان ارشد ایشان سالها بود که از پوشیدن این رنگ از سی فو ایراد می گرفتند و این موضوع را بارها به گوش ایشان رسانده بودند. بسیاری از کسانی که ایشان را ترک کرده اند و بسیاری از کسانی که هنوز با ایشان هستند در استادی ایشان شکی ندارند و نداشتند. ولی آیا واقعا چه کسی باید شالبند زرد را به ایشان اهدا می کرد؟ وقتی کسی بنیانگذار یک سبک است و از الف تا ی را خودش در این سبک اساس نهاده است چگونه می تواند به خودش شالبندی را اعطا کند که سالهاست لیاقت بالاتر از آن شالبند را نیز دارد؟؟

و این موضوع بالاخره اتفاق افتاد و در شبی فرخنده و زیبا که توسط تعدادی از هنرجویان ارشد سی فو قهرمانی  برنامه ریزی و هماهنگ شده بود ، و در حضور تنی چند از اساتید هنرهای رزمی و جمعی از اقوام و هنرجویان نزدیک ایشان ،  شالبند طلایی رنگ به همراه لباس طلایی رنگ که بالاترین درجه در سازمان وو وی تائو است به ایشان اهدا گردید. شاید این حرکت باید سالها پیش و خیلی زودتر از اینها اتفاق می افتاد ولی کوتاهی هنرجویان سی فو و عدم همدلی آنها در چند سال گذشته این امر را غیر ممکن می کرد که به لطف خداوند و همدلی و همراهی هنرجویان قدیم و جدید سی فو این امر تحقق یافت و نشانی که ایشان سالها پیش از آن خود کرده بودند را امروز دریافت کردند.

چه دیر !! ولی چه زیبا !!!

سی فو جان تکرار استادی بر شما مبارک