درباره قدیمی

فیروز قهرمانی در سال ۱۳۳۹در تهران متولد شدند. ایشان از سنین نوجوانی به سوی هنرهای رزمی گرایش داشتند و از سن ۱۳سالگی وارد عرصه ورزشهای رزمی شدند. ایشان کار خود را با تمرین کاراته و تکواندو آغاز کردند. با آغاز کار آقای ابراهیم میرزایی بعنوان استاد کونگ فو توآ علاقه ایشان به سوی کونگ فو جلب شد و در سال  ۱۳۵۶آموزش خود را زیر نظر شخص ابراهیم میرزایی در سالن “تاج بانوان” (سالن ورزشی حجاب کنونی)  آغاز کردند. ایشان همزمان با فراگیری کونگ فو توآ تحقیقات بیشتری روی کونگ فو به‌عمل آوردند  از سال ۱۳۵۹به فراگیری کونگ فو شائولین نزد استاد قدرت الله تک روستایی  پرداختند و پس از ۵ سال فراگیری کونگ فو شائولین تصمیم گرفتند برای تکمیل آموزه‌های خود به کشور آمریکا سفر کنند تا بتوانند نزد استاد ” جان یی”  (JOHN  YEE) از استادان بنام کونگ فو شائولین در کالیفرنیا به کار خود ادامه دهند . در راه سفر به آمریکا اجبارا باید مدت کوتاهی در کشور آلمان اقامت می‌کردند.
ایشان از این زمان نیز استفاده کرده و به مراکز آموزش هنرهای رزمی در آلمان رفتند تا از وضعیت سبکهای رزمی در اروپا باخبر شوند که در یکی از باشگاهها با آموزش سبک وینگ چون کونگ فو روبرو شدند و با توجه به اطلاعات مختصری که درباره وینگ چون داشتند با اشتیاق در کلاس آموزشی شرکت کردند. ایشان که تصور نمی کردند این سبک در اروپا تا این حد پیش رفته باشد که حتی یکی از بزرگترین مراکز آموزش وینگ چون در جهان را در آنجا ببینند تصمیم گرفتند در همانجا اقامت گزیده و بجای کونگ فو شائولین، وینگ چون را آموزش ببینند. ایشان از سال ۱۹۸۷میلادی(۱۳۶۶) رسما فراگیری سبک وینگ چون را زیر نظر استاد کرن اشپشت (Kernspecht) و استاد لئونگ تینگ (Leung  Ting) شروع کردند و همزمان با فراگیری سبک کونگ فو وینگ چون، فراگیری سبک اسکریما (Escrima) را نیز زیر نظر استاد فیلیپینی  رنه لاتوسا (Rene  Latosa)  و استاد بیل نیومن (Bil  Newman) آغاز کردند و در سال (۱۳۷۰) ۱۹۹۱رتبه ” یک تکنسین” خود را در سبک  وینگ چون دریافت کردند و در سال۱۹۹۴(۱۳۷۳) با نائل شدن به  رتبه “دو تکنسینی” و دریافت لقب “سی فو”، نمایندگی رسمی و انحصاری این سبک را از سازمان جهانی برای بنیانگذاری سبک وینگ چون در ایران اخذ کردند.
سی فو قهرمانی در سال ۱۳۷۳ به عنوان بنیانگذار سبک وینگ چون کونگ فو و اسکریما آموزش خود را در ایران آغاز کردند. ایشان تا سال ۱۳۷۷ تعداد ۱۵۰۰ هنرجو را زیر پوشش خود گرفتند و همچنان با آموزش خود سازمان وینگ چون خود را گسترش می دادند تا اینکه پس از اخذ رتبه ۴ تکنسینی در سال ۲۰۰۲ از سازمان وینگ چون WT به طور خود خواسته خارج گشتند و  به خاطر مطالعه پیوسته در زمینه هنرهای رزمی به خصوص کونگ فو وینگ چون با استاد آلن فونگ Alon Fong  آشنا شده و مهارت خود را در جهات دیگر سبک وینگ چون توسعه دادند.
ایشان در اواخر سال ۲۰۰۵ موفق شدند رتبه ۵ تکنسینی و لباس سرخ را رسما از استاد فونگ دریافت کنند و بالاخره در سال ۲۰۰۶ با استاد لو من کام(Lo Man Kam) برادرزاده استاد اعظم ییپ من (Yip Man) آشنا گشته و مهارتهای خود را به سطح لازم رسانده و از سال ۲۰۰۷ میلادی (۱۳۸۶) سبک کونگ فوی خود را با نام وو وی تائو Wuwei Tao  ابداع کرده و سازمان جهانی خود را با مرکزیت آلمان آغاز نمودند.