ورزش رزمی و هنر رزمی

این دو اصطلاح اکثرا برای روشهای معروف به دفاع شخصی استفاده می شود.سوال اینجاست که چه فرقی بین معنای این دو واژه( ورزش رزمی و هنر رزمی ) می باشد ؟

هر دو این واژه ها هم از ترکیب دو کلمه تشکیل شده اند وهم هردو در یک کلمه مشترک هستند  .  کلمه مشترکشان     ( رزمی ) است یعنی جنگیدن .

اما یکی از واژه ها با( ورزش )و دیگری با( هنر) ترکیب شده است .

کلمه ورزش هم خانواده کلمه ورزیدن و ورزیدگی می باشد یعنی برای موفقیت در این روش دفاع شخصی باید ورزیده بود تا بتوان رزم را انجام داد . در مقابل می بینیم که واژه هنر که هم خانواده هنرمند می باشد موفقیت افراد را در هنرمند بودن در رزم میداند .

حالا با پرداختن به فنون این دو روش بیشتر به معنای واقعی آنها میرسیم .

در ورزشهای رزمی دو مقوله نقش بسیار مهمی را بازی می کنند . قوی بودن و سریع بودن .

زمانیکه شما در یک مرکز آموزش ورزش رزمی ، در دوره آموزشی آنها شرکت می کنید متوجه می شوید که مربی تکیه زیادی روی قوی بودن و ضربه زدن با قدرت داشته و در کنار آن روی سرعت تکیه فراوانی دارد که طبق فرمول در قانون دوم نیوتن F = ma ، برای بالا بردن مقدار نیرو(Ϝ) باید مقدار شتاب(α) و مقدار جرم (M)را بالا برد.  

 به همین دلیل در ورزشهای رزمی تاکید زیادی روی بالا بردن سرعت یا شتاب و مقدار عضلات یعنی همان جرم می باشد.

حالا این دو شرط برای حرفه ای شدن در ورزشهای رزمی قدرت و سرعت می شود.

طبق فنون ورزشهای رزمی وقتی حریفتان ضربه ای را به طرف شما پرتاب می کند (براساس قانون اول نیوتن یعنی برآیند نیروها) باید شما حداقل به اندازه حریفتان قدرت داشته باشید تا بتوانید برآیند دو نیرو را به صفر برسانید و نیروی او را بلاک کنید. حالا اگر میخواهید ضربه اورا از مسیرش خارج کنید تا به شما اصابت نکند باید نیروی شما بیشتر از حریفتان باشد یعنی شما از حریفتان قویتر باشید .

به همین دلیل قوی شدن و تمرینات خاص برای تقویت عضلات و ضربات از اصول پایه تمرینات ورزشهای رزمی می باشد.

در این روش آموزشی دو ایراد بسیار بزرگ وجود دارد . اول اینکه بدنسازی های سخت در این سبکها مهم میشود و هرکس سعی می کند خود را قوی تر کند تا اصابت ضربات تاثیر مخربی روی بدنش نگذارد پس هرچه شما سعی می کنید ضرباتتان را قویتر و سریعتر کنید با قوی تر شدن بدن حریف کمتر تاثیر گذار میشود و در نتیجه رزمی کاران بیشتر درجهت قوی کردن بدن خود تلاش می کنند تا اینکه فنون رزمیشان را رشد دهند که متاسفانه شاهد آن هم می باشیم . رزمیکارها با ورزیده کردن بدنشان و تحمل اصابت ضربات ، خود را رشد میدهند در اصطلاح توده مردم می گوییم کتک خوری اش خوب است !!!

دومین ایراد در این است که وقتی طبق فرمول قانون اول نیوتن همان برآیند نیروها کار می کنیم باید همیشه از حریفمان قویتر باشیم تا بتوانیم به او غلبه کنیم . اگر این مسئله را از طرف دیگر ببینیم به این معنی است که حریفمان باید از ما ضعیفتر باشد تا ما بتوانیم با اجرای فنونمان بر او غلبه کنیم .

پس نتیجه گیری نهایی موضوع مان این میشود که فنون ورزشهای رزمی تنها در مقابل حریفی که از ما ضعیف تر باشد قابل اجرا می باشد یعنی روشی برای ( ضعیف کشی )

اما رزمی کاران یادشان نرود به مرور زمان که  به سمت سن کهولت می روند نیرویشان را از دست میدهند و در مقابل افراد جوانتر و قویتر حتی با سابقه و تجربه کمتر شکست خواهند خورد.

اما همین بررسی را در مورد هنر رزمی انجام دهیم .

در هنرهای رزمی مخصوصا کونگ فو چینی وو وی تائو تکیه فنون بر قویتر شدن بدن  و سریع تر شدن ضربات نمی باشد چرا که اعتقاد بر این است که همیشه قویتر و سریعتر وجود دارد. پس راه چاره چیست؟

در هنررزمی کونگ فو چینی همیشه مثال آب الگوی بسیار خوبی برای درک فنون می باشد . یعنی وقتی شما با مشت به داخل یک ظرف آب ضربه وارد می کنید متوجه می شوید که به محض اصابت ضربه به سطح آب، مشت ما در آب فرو میرود و به همان نسبتی که ما دستمان را در آب نفوذ می دهیم مقدار آب بیشتری به طرف خود ما پرتاب میشود .

یعنی آب ضربه مارا در دل خود جای میدهد و اجازه میدهد تا مشتمان در جهت مسیرش وارد شود(وو وی به معنی انجام دادن هر کاری با کسب اجازه) ولی  شکل تازه ای به خود گرفته و مقدار زیادی ازآب را بطرف ما پرتاب می کند.

البته درک این موضوع برای کسانی که این روش را فرانگرفته اند کاملا ثقیل است و احتمالا به کارآیی این تئوری باور نخواهند داشت اما با تجربه سالهای زیادی که بنده و بسیاری از اساتیدمان در این زمینه داریم شاهد اجرای کاملا واقعی آن هستیم .به همین دلیل در هنرهای رزمی مخصوصا وو وی تائو هدف قوی کردن بدن نیست زیرا با تغییر شکل حرکات و حالات بدن هنگام پرتاب و لمس ضربات حریف باعث تحلیل رفتن نیروی ضربه حریف شده و از نیروی او بر علیه خودش استفاده کرده وهمانند آب به او ضربه متقابل وارد می کنیم .

حالا همین آزمایش مشت زدن به آب را تکرار کنید ولی اینبار با نیروی بسیار کمی به آب ضربه بزنید . متوجه می شوید که مقدار کمی آب جابجا میشود و شاید حتی آب زیادی به طرف شما پرتاب نگردد . پس اگر نیروی ضربه قویتر و سریع تر باشد انعکاس پرتاب آب بطرف شما بیشتر خواهد بود . برطبق این اصل هرچه حریفمان قویتر و سریعتر باشد می توان نیروی بیشتری از ضربه او را به طرف خودش باز گرداند . این یعنی درست برعکس نتیجه گیری از روش ورزشهای رزمی . یعنی برعکس ضعیف کشی . هرچه حریف قویتر باشد میتوان نیروی بیشتری از او را استفاده کرده و بطرف خودش بازگرداند.

 اما تنها این تئوری در فنون ما استفاده نمیشود بلکه در وو وی تائو قانون نسبیت انیشتین نیز برای بی اثر کردن  سرعت حملات و ضربات حریف استفاده میشود به همین دلیل بجای اینکه وقت زیادی روی سریع شدن ضرباتمان صرف کنیم با فنونمان سرعت ضرباتمان را با حرکات حریفمان ارتقاء میدهیم .

براساس اصل نسبیت انیشتن و قانون ناظر در تشخیص حرکت اجسام ، نقش زاویه در مشاهده یک جسم در حال حرکت در تشخیص سرعت واقعی آن بسیار مهم می باشد . برای درک بهتر موضوع مثال مشاهده پرواز یک هواپیما توسط ما از روی زمین را بررسی کنیم . همه شما بارها شاهد بوده اید وقتی هواپیمایی بطرف شما در حال پرواز است سرعت آن بسیار کم بنظر میاید و حتی در بعضی مواقع تصور می کنیم که هواپیما ثابت است و حرکتی نمی کند . اما وقتی همین مشاهدات از پهلو باشد یعنی حرکت هواپیما از سمت چپ ما به راست و یا بالعکس باشد تشخیص سرعت آن واقعی تر می باشد . در اصل به نسبت زاویه ای که نسبت به مسیر حرکت هواپیما داشته باشیم میتوانیم سرعت آنرا صحیح تر تشخیص دهیم.

پس هرچه زاویه مشاهده ما در مسیر حرکت هواپیما باشد تشخیص ما از سرعت درست و واقعی آن کمتر خواهد بود . به همین دلیل زمانی که ما با حریفی درگیر می شویم سعی می کنیم ضرباتمان را در راستای خط مستقیم بطرف حریف پرتاب کنبم تا هم مسیر کوتاهتری را طی کنیم که باعث سریعتر شدن نسبت ضربه ما به مسیر غیر مستقیم ضربات حریف شودو هم حریفمان کمتر قادر به تشخیص سرعت ضرباتمان خواهد بود که احتمال خطای حریف را برای دفاع بالا میبرد . و زمانی که حریف در مسیر مستقیم ضربه میزند ما ازمسیر ضربه اوخارج شده و از زاویه با او مقابله می کنیم تا بتوانیم سرعت ضرباتش را درست تر تشخیص داده و در ضمن از تیررس ضرباتش خارج شده باشیم تا به ما اصابت نکند گر چه هنگام اصابت ضربات حریف به دست و یا پایمان همان قانون آب و تغییر شکل حرکات باعث به تحلیل رفتن نیروی حریف گشته و نیروی خود او را بطرفش باز میگرداند .

البته قوانین علمی دیگری در اجرای فنونمان وجود دارد که دیگر توضیح و تشریح آن به موضوع ما مربوط نمیباشد چرا که ما با توضیح این مقدار از تئوری فنونمان سعی در تشریح  بی تاثیری سرعت و قدرت شخصی در مقابله با نیروی حریف داشتیم و اینکه همه اینها نیاز به فراگیری دارد که همان هنر جنگجویی می باشد و به همین جهت این روشها را هنر رزمی می نامند نه ورزش رزمی و از همه مهمتر این است که شما در سنین بالا نیز قادر به اجرای این فنون بر روی ضربات حریف قویتر و سریعتر خواهید بود.