این مقاله برای روشن کردن اذهان علاقمندان به هنرهای رزمی درنظر گرفته شده است و امیدواریم که در روشن کردن مطلبی که امروزه بازیچه سرمایه داران گشته رسالتمان را انجام داده باشیم.
از روزگاران گذشته همواره قدرتهای اقتصادی با روشهای گوناگون سعی بر این داشتند تا مردم را به شیوه های مختلف مورد استفاده قرار داده و کالاهای خود را به اشکال گوناگون به فروش برسانند.
این شیوه ها از فروش البسه گرفته تا مواد غذایی مصرفی ومایحتاج زندگی به انواع محتلف مورد سوء استفاده قرارمیگرفت . برای روشن تر شدن موضوع برای خوانندگان عزیز بازیهای سرمایه داری در چند دهه اخیر را مثال می زنیم.
سالها بود که پوشیدن شلوارهایی تنگ با دمپاهای پهن را در میان مردم رایج کرده بودند تا بدینوسیله کالاهای خود را بفروش برسانند. در حالی که هرکسی به نسبت نیاز خود صاحب چندین شلوار بود ولی احساس میکرد که باید از این شلوارهای مد روز به تن کند چرا که همه این مد را می پسندیدند و ناخود آگاه نیاز به داشتن این نوع شلوار در آدمی حس میشد.
درحالی که پس از مدت کوتاهی حدود ۱۰ سال پیش پوشیدن چنان شلوارهایی عقب ماندگی از زمان به حساب میامد و شلوارهایی درست برعکس آن با دمپاهایی تنگ ولی رانهای گشاد با پیله های خاص مد روز شده بود!
اما می بینیم که مدتی است پوشیدن شلوارهایی که با خشتکهای افتاده و جیبهای آویزان و… جزو مد و نشانه امروزی بودن در میان نسل امروز رایج گشته است.
به همین نسبت مصرف مواد غذایی که اصلا هیچ خاصیتی جز عوارضی که در چند سال آینده اثرات خود را نشان می دهند در میان غذاها و نوشیدنیهای روزانه ما جای خود را باز کرده اند.
بهرحال سرمایه داران از هیچ روشی دریغ نمی کنند تا بتوانند از طریق ایجاد نیازهای مصنوعی و منحرف کردن اذهان برای تهیه این کالاها به اهداف خود که سودهای کلان میباشد برسند.
اما همه این تله هایی که برای منحرف کردن اذهان برای استفاده از این کالاها استفاده میشود تنها وتنها با یک شیوه رایج میسر است و آن تبلیغات از طریق مطبوعات،رسانه ها مثل تلویزیون،سینما،اینترنت وغیره میباشد.
سرمایه داران از دیرباز در زمینه ورزش نیز در همه اعصار این شیوه را بکار میبردند ولی امروزه این مورد شکل پیچیده تری به خود گرفته و حتی در برخی موارد سود حاصله از آن از بسیاری از تجارتهای بظاهر پولساز نیز پولسازتر شده است.
البته از فوتبال نمیگوییم که پولساز بودن آن از سالیان پیش برای همگان روشن می باشد.در همه کشورهای جهان شاهد دستمزدهای باورنکردنی بازیکنان این ورزش هستیم ولی آیا دستمزد بالا در این ورزشها نشان با ارزش بودن آنهاست؟
افرادی که واسطه مواد مخدر هستند نیز دارای درآمدهای کلان می باشند!آیا این دلیلی بر با ارزش بودن این شغل می باشد؟ افراد و سازمانهایی با فروش اسلحه و واسطه گری در این کاردرآمدهای سرسام آور دارند آیا دلیلی بر درستی کارآنها میباشد؟
شهر بزرگ و زیبای لاس وگاس در آمریکا نیز منبع درآمدهای زیاد برای قماربازها است آیا دلیلی بر آن میباشد که همه از آن شهر و نوع درآمد آن الگوبرداری کنند تا خود را با زمان پیش برده باشند؟!
پس می بینیم که سرمایه داران از هیچ روشی دریغ نمی کنند تا درآمدزایی کنند و بدتر آنکه امروزه با تبلیغات جهانی این طرزفکر را نیز در اذهان جا انداخته اند که هر کس به هر طریقی درآمدزایی بالاتر دارد باهوشترو باشخصیت تر است و اشخاص با درآمدهای بالاتر احترام بیشتری نزد مردم دارند!
و متاسفانه این مسئله در ورزش نیز رخنه کرده است.
تا چندی پیش ورزش کاراته و فیلمهای کاراته ای صفحه سینما و تلویزیون و مجلات را پر کرده بود و هر کس با تمایل به ورزش کاراته و تمرین آن خود را ارضاء میکرد و زمانی کونگ فو و فیلمهای کونگ فویی جای کاراته را گرفتند و صدها روش کونگ فو در همین کشور ما مثل قارچ یک شبه ابداع گشته و علاقمندان به هنرهای رزمی را به خود جذب کردند.
ورزش بدنسازی و یا پرورش اندام کم کم با تبلیغات سرمایه داران و تبلیغات وسیع آنها از طریق سینما و ماهواره و اینترنت جای خود را در میان ورزشکاران تمام دنیا باز کرد و بد تر از آن با فروش داروها و قرصها و مواد غذایی خاصی که جزو دستورات مصرفی این ورزش پرخرج بود جیب سرمایه داران را برای این دوره پر کرد و …………….
حالا نوبت شیوه جدیدی شده است تا پول و وقت ورزش دوستان وعلاقمندان به هنرهای رزمی را مورد چپاول قراردهد.
چندی است که هر سبک رزمی با تمایل به فنونی که دست و پا شکسته از اینطرف و آنطرف جمع آوری میکند صحبت از روش نوین مبارزه میکند و آنرا روش MMA مینامد و تبلیغات و فیلمهای مسابقات راه اندازی شده توسط سرمایه دارانی که با تمام قدرت اقتصادی خود پشت این قضیه نشسته اند علاقمندان به ورزشهای رزمی را وسوسه میکند تا از قافله عقب نمانده و این روش باصطلاح نوین را فراگیرند که در واقع معنی آن هنرهای رزمی ترکیبی(Mix Martial Arts) میباشد. اخیرا هم با اشاعه فیلمی به این نام (چگونه بروس لی جهان را تغییر داد) سعی بر این دارند تا به همه بقبولانند که این ایده MMA از بروس لی گرفته شده در صورتی که بروس لی گفته است که روش او مبارزه بدون درگیری می باشد پس چطور آقایان در این سبک ترکیبی در اولین فرصت ممکنه سعی بر گرفتن حریف و به زمین کشاندن مبارزه دارند؟
جواب این سوال این است که فعلا بروس لی بر سر زبانهاست و حالا که بسیاری ازمردم بالاخص ایرانیها بنام بروس لی حرکات و فنون دست و پا شکسته خود را با به عنوان جیت کان دو به خورد علاقمندان میدهند این آقایان نیز از غافله عقب نمانند و ریشه فکری این ورزش رزمی ترکیبی را به بروس لی بچسبانند تا بتوانند از این طریق هوادارانی برای پر کردن جیبشان به خود جذب کنند. خنده دارتر اینست که دراین فیلم حتی سبک پارکور را نیز به بروس لی می چسبانند تا آنها نیز ازغافله عقب نمانند.
از ۳۰۰ سال پیش توسط استادان معبد شائولین سبک سیو لیم کونگ فو(Siu Lim Kung Fu) ابداع گشت که شامل اصول اولیه و پایه بود که در ۵ مرحله مبارزه ای خلاصه می شد.
مرحله اول را مرحله فاصله دور مینامیدند که مبنای مبارزه فنونی بود که باید با پا اجرا میشد چرا که پا بلندترین عضو بدن می باشد و برای جلوگیری از درگیری حریف میتوان از فنون لگدهای مختلف استفاده کرد . که این قسمت توسط بروس لی به عنوان مهمترین قسمت در نظر گرفته شده است و ایشان همیشه گفته که روشش مبارزه بدون درگیری می باشد.
مرحله دوم برای فاصله ای در نظر گرفته شده است که حریف به ما نزدیکتر شده و از مرحله لگد زدن و استفاده از ضربات پا عبور کرده است که به ناچار باید عضو کوتاهتر از پا یعنی دست را برای مبارزه انتخاب کرد.
مرحله سوم که احتمال میرفت نیاز باشد فاصله کمتر از بلندی دست بود که با خم کردن دست که فنون آرنج میباشد و همچنین ضربات زانو و سر بود که از دیرباز به اشکال مختلف در این سبک استفاده میشده است.
مرحله چهارم برای فاصله بسیار نزدیک طراحی شده بود برای زمانی که حریف به ما چسبیده و باصطلاح امروزی کشتی یعنی گرفته شدن و نیاز به فنونی بود که ما بتوانیم خود را از چنگال حریف رها کنیم که در ایران این فنون به نام فنون دفاع شخصی معروف شده است در صورتی که تمام فنون دفاع شخصی می باشند!
اما مرحله پنجم مرحله ای بود که بجز این سبک هیچکدام از سبکهای رزمی روی آن کار نمی کردند و اگر بر حسب اتفاق مثلا در سبک کاراته یا تکواندو و غیره یکی از حریفان دیگری را میگرفت و یا به زمین میزد به او ایراد گرفته میشد و اجرای این فنون ممنوع بود و هنوز هم میباشد.
اما از دیرباز این فنون جزو اصول اولیه کونگ فوی پیشرفته معبد شائولین بشمار می آمد که در آنزمان تا قبل از ابداع سبک وینگ چون درآن سبک که Siu Lim Kung Fu نام داشت مورد استفاده قرار میگرفت.
از آنجایکه استاد Ng Mui یک زن بود عاقلانه نبود که در هنگام دفاع از خود که اغلب حریفان مرد بودند با کشاندن مبارزه به درگیری و یا مبارزه زمینی مشکل خود را بیشتر کند لذا به عنوان یک روش دفاع شخصی پیشرفته مبارزه سعی بر این داشت تا مبارزه را تا قبل از مرحله چهارم و پنجم به آخر برساند.
اما از آنجاییکه مهاجمین هیچگاه و یا به ندرت با حملات پا یعنی لگد اقدام به نزدیک شدن به یک خانم می کردند لذا بیشتر خطرات با دراز کردن دستها برای گرفتن او و درنهایت گرفته شدن بود که بایستی برای جلوگیری از این خطر بیشتر روی مرحله دوم و سوم تمرکز میشد که متاسفانه می بینیم در سبک وینگ چون بطور کلی حرکات دست و آرنج وزانو خوب آموزش داده میشود ولی ضربات پا و فنون گرفتن و مخصوصا زمینی کمتر کار شده است. ولی برای مقابله در برابر مهاجمینی که مبارزه را به درگیری ویا زمین میکشانند راهکارهایی دارد اما خود این روشها را استفاده نمی کند یعنی یک سبک تدافعی جالب میباشد.اما در یک درگیری واقعی تنها سیستم تدافعی نمیتواند موفق باشد مگر در مقابل مهاجمین عادی که در خیابان به شما حمله میکنند.به همین دلیل می گویند بهترین سبک مبارزه خیابانی!
البته ناگفته نماند که در چند دهه گذشته اساتیدی که این کمبود را احساس کرده اند در امر رفع این اشکال تلاشهای موثری هم کرده اند و به نتایج خوبی هم رسیده اند ولی متاسفانه این یک دوباره کاری است چرا که این سبک که تا قبل از ابداع سبک وینگ چون این مراحل را در خود داشت که از نظر مردم امروز ترکیب روشهای مختلف گفته میشود یعنی MMA ولی این فنون در سبک وو وی تائو(Wuwei Tao) وجود دارد که همان سیو لیم کونگ فوی اولیه یا مادر سبک وینگ می باشد.
ما در اظهار نظر اغلب علاقمندان که تمرینات سبک وو وی تائو را میبینند شنیده ایم که میگویند این که وینگ چون نیست و برخی می گویند این که مثل جیت کان دواست ولی علاقمندان بدانند که این سبک وو وی تائو نه وینگ چون است چرا که در آن ضربات پا آنهم در سطح بالا بطور فراوان استفاده میشود و در هنگام مبارزه از هر ضربه ای که در اصول اولیه و پایه این روش بگنجد استفاده می شود و در صورت لزوم خود مبارزه را به درگیری و یا زمین هدایت میکنیم و نه جیت کان دواست چرا که جیت کان دو استیل بروس لی از فراگیری این سبک میباشد و در سبک وو وی تائو هر شخصی که به رتبه سی فویی برسد به حدی مهارت پیدا میکند که میتواند برای خود استیل مبارزه خاص داشته باشد یعنی مثل بروس لی جیت کان دوی خود را اجرا کند.
پس علاقمندان عزیز بدانند که سبک وو وی تائو یک سبک ترکیبی نیست ولی ترکیب هر نوع مبارزه ای از ۳۰۰ سال پیش طبق یک سیستم خاص بدون محدودیت اجرایی آموزش داده میشود و اجرای هیچ فن و ضربه ای در وو وی تائو ممنوع نمی باشد بر خلاف MMA و دیگر روشهای معمول مسابقه ای رایج در جهان که در مسابقاتشان ضربات و فنونی را ممنوع کرده اند تا مسابقه به طول انجامد تا بدینوسیله موجبات رضایت و سرگرمی تماشاگران و شرط بندان را فراهم کند!
